ذات الریه در کودکان

ذات الریه در کودکان یا سینه‌پهلو یکی از عفونت‌های شایع دستگاه تنفسی در کودکان است که می‌تواند عوارض جدی به همراه داشته باشد. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که عفونت‌های ویروسی، باکتریایی یا قارچی به ریه‌ها حمله کرده و باعث التهاب و پر شدن کیسه‌های هوایی ریه از مایعات یا چرک می‌شوند. ذات‌الریه می‌تواند از یک سرماخوردگی ساده شروع شود و به‌سرعت به عفونت ریه منجر شود، به‌ویژه در کودکانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند. علائم این بیماری شامل تب بالا، سرفه شدید، تنگی نفس، و خستگی مفرط است. شناخت به‌موقع علائم و درمان سریع، به‌ویژه در کودکان، برای جلوگیری از تشدید بیماری اهمیت بسیاری دارد.

کودکان، به دلیل سیستم ایمنی در حال رشد و تفاوت‌های فیزیولوژیکی نسبت به بزرگسالان، بیشتر در معرض خطر ابتلا به ذات‌الریه قرار دارند. عوامل مختلفی مانند سوءتغذیه، ابتلا به بیماری‌های مزمن، یا قرار گرفتن در معرض دود سیگار می‌تواند خطر بروز این بیماری را افزایش دهد. درمان ذات‌الریه در کودکان بسته به نوع عامل عفونت متفاوت است و ممکن است شامل آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای ضدویروسی یا مراقبت‌های حمایتی مانند مصرف مایعات و استراحت کافی باشد. پیشگیری از این بیماری از طریق واکسیناسیون، تغذیه مناسب و رعایت بهداشت می‌تواند نقش مهمی در کاهش خطر ابتلا داشته باشد.

ذات الریه در کودکان چیست

کیسه‌های هوایی در وضعیت عادی، با هوا پر شده و به تبادل اکسیژن و دی‌اکسید کربن کمک می‌کنند، اما در صورت ابتلا به ذات‌الریه، این کیسه‌ها ممکن است از مایعات یا چرک پر شوند. این بیماری می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند ویروس‌ها، باکتری‌ها، قارچ‌ها و حتی برخی مواد شیمیایی باشد. ویروس‌هایی که معمولاً سرماخوردگی یا آنفلوآنزا ایجاد می‌کنند، می‌توانند به ذات الریه در کودکان منجر شوند، اما در بسیاری از موارد باکتری‌ها، به‌ویژه استرپتوکوک پنومونیه، عامل اصلی این عفونت هستند.

ذات الریه در کودکان با علائمی مانند تب بالا، سرفه همراه با خلط، درد قفسه سینه و تنگی نفس همراه است. افراد مبتلا ممکن است احساس خستگی شدید داشته باشند و در برخی موارد، پوست آن‌ها به دلیل کمبود اکسیژن کبود شود. کودکان، سالمندان، و افراد با سیستم ایمنی ضعیف‌تر، بیش از دیگران در معرض خطر ابتلا به ذات‌الریه هستند. همچنین عواملی مانند سیگار کشیدن، آسم، بیماری‌های قلبی یا ریوی، و قرار گرفتن در معرض هوای سرد نیز می‌توانند خطر ابتلا به ذات‌الریه را افزایش دهند.

تشخیص ذات الریه در کودکان معمولاً از طریق معاینه بالینی، عکس‌برداری از قفسه سینه و گاهی آزمایش خون یا کشت خلط انجام می‌شود. درمان این بیماری به نوع عامل عفونت بستگی دارد؛ به عنوان مثال، در صورت باکتریایی بودن عفونت، از آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده می‌شود، در حالی که درمان ذات‌الریه ویروسی بیشتر بر مدیریت علائم متمرکز است. در موارد شدید، به‌ویژه اگر فرد مبتلا مشکلات تنفسی داشته باشد، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان وجود داشته باشد. پیشگیری از ذات الریه در کودکان از طریق واکسیناسیون، رعایت بهداشت، و تقویت سیستم ایمنی بدن از اهمیت بالایی برخوردار است.

علائم ذات الریه

پنومونی ناگهان ظرف یک یا دو روز یا آهسته‌تر ظرف چند روز شروع می‌شود. گاهی اوقات به سختی می‌توان پنومونی را از سرماخوردگی شدید تشخیص داد. سرفه کردن نوزاد غالباً یکی از نخستین نشانه‌های ذات‌ الریه در کودکان است. چنانچه هر یک از علائم زیر را در نوزاد مشاهده کردید، به سرعت برای درمان اقدام کنید.

• تب بالا: تب بالای 38.9 درجه سانتیگراد که همراه با لرز و درد عضلانی باشد.
• خستگی: خواب آلودگی، ضعف و بی‌حالی
• به سختی نفس کشیدن: نوزاد سریع اما سطحی از شکم و نه قفسه سینه نفس می‌کشد. بینی نوزاد بیش از حد گشاد می‌شود یا سینه‌اش خس خس می‌کند.
• سرفه کردن: نوزاد سرفه‌های مرطوب یا خلط‌دار می‌کند. مخاط سبز یا به رنگ آهن زنگ زده از ریه‌ها خارج می‌شود. خلط در موارد شدید خون‌آلود است.
• کبود شدن رنگ نوزاد: رنگ نوزاد، به ویژه صورت و اطراف لب‌ها، کبود می‌شود.
• درد: نوزاد در قفسه سینه یا شکم احساس درد می‌کند. محل درد به این بستگی دارد که کدام بخش از ریه عفونت کرده است.
• ناراحتی‌های شکمی: حالت تهوع، استفراغ و حتی اسهال

پیشگری از ابتلا

برای این که کودک سالم بماند و احتمال ابتلا به سینه پهلو کاهش یابد، توصیه‌های زیر را رعایت کنید:

• نوبت‌های واکسیناسیون فرزندتان را فراموش نکنید. واکسن ذات‌ الریه (PCV) از بدن در برابر بعضی علل ذات‌ الریه، مننژیت و سپتیسمی (مسمومیت خون) محافظت می‌کند. همچنین دریافت به موقع واکسن‌های هموفیلیس آنفولانزا، دیفتری و سیاه سرفه در پیشگیری از بیماری‌های منجر شونده به پنومونی مهم است.
• بهداشت فردی را جدی بگیرید. هنگام سرفه کردن دهان و بینی را بپوشانید و دست‌های خودتان و فرزندتان را مرتب بشویید تا از انتقال و پخش شدن میکروب‌ها جلوگیری کرده باشید.
• سیگار کشیدن را در اتاق کودک ممنوع کنید و محیطی بدون دود دخانیات برای فرزندتان آماده کنید. نوزادانی که اطرافیان سیگاری دارند، بیشتر بیمار می‌شوند و بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌هایی چون ذات‌الریه، سرماخوردگی، آسم و عفونت گوش هستند. به همین دلیل است که نباید در حضور نوزادان و کودکان سیگار کشید.

جهت تعیین وقت قبلی با شماره زیر تماس بگیرید

021-88213218