بيماری فيموزيس چيست؟ | پارافیموزیس در مردان
- 2 نظر
- دسته بندی: مقالات آموزشی
فهرست مطالب
فيموزيس ناتوانی در پس کشیده شدن پیش‌پوست (پوست محل ختنه‌گاه) بر روی سر آلت تناسلی است و در برخی از کودکان به صورت مادرزادی دیده می‌شود. در حالت طبیعی، پیش‌پوست نوزادان و کودکان در سنین اولیه به سر آلت چسبیده است و امکان حرکت بین این دو وجود ندارد. به مرور زمان و با رشد کودک، این پوست به‌طور طبیعی از سر آلت جدا می‌شود و اغلب تا سن چهار سالگی، توانایی کشیدن پوست به عقب در بیشتر پسران ایجاد می‌شود. اگر این اتفاق نیفتد، کودک ممکن است دچار فیموزیس شود که در این حالت پیش‌پوست قابلیت حرکت به عقب را ندارد و مشکلاتی از قبیل التهاب و عفونت ایجاد می‌کند.
این بیماری نسبتا شایع است و طبق آمار، حدود 10 درصد از کودکان 3 ساله ختنه‌نشده به فیموزیس دچار می‌شوند. فیموزیس در برخی موارد به تدریج در اثر عفونت‌های مکرر یا عدم رعایت بهداشت مناسب در ناحیه تناسلی بروز می‌کند. در این وضعیت، پوست ناحیه ختنه‌گاه ملتهب و دچار تورم می‌شود که ممکن است منجر به عفونت‌های مکرر و مشکلاتی مانند درد و سختی در هنگام ادرار شود. به‌خصوص در نوزادان، این شرایط باعث ناراحتی شدید شده و کودک ممکن است هنگام ادرار به دلیل درد، گریه‌های مکرر داشته باشد.
فیموزیس به دو نوع تقسیم می‌شود: نوع مادرزادی که از بدو تولد وجود دارد و پیش‌پوست به‌طور کامل از سر آلت جدا نمی‌شود و نوع اکتسابی که ممکن است پس از تولد در اثر التهاب یا عفونت ایجاد شود. در حالت دوم، عفونت‌های مکرر باعث تنگی پیش‌پوست می‌شود و این مسئله می‌تواند مانع جریان صحیح ادرار و حتی منجر به عوارض خطرناک‌تری مانند پارافیموزیس (گیر افتادن پیش‌پوست در پشت سر آلت) شود. در صورتی که فیموزیس تشخیص داده نشود یا درمان مناسب صورت نگیرد، ممکن است نیاز به اقدامات جراحی از جمله ختنه برای حل مشکل به وجود آید.
گاهی ادرار زیر پوست ختنه‌گاه جمع می‌شود و هنگام ادرار کردن باعث تورم و باد کردن ناحیه ختنه‌گاه می‌گردد. اگر سوراخ موجود در پوست ختنه‌گاه کاملاً مسدود شود، کودک دیگر قادر به ادرار کردن نخواهد بود. این وضعیت معمولاً به شکل اورژانسی بروز می‌کند و کودکان با این مشکل به کلینیک‌ها آورده می‌شوند و نیاز به جراحی فوری توسط پزشک متخصص دارند.
در هر کودکی که نتوان به‌راحتی پوست ناحیه ختنه‌گاه را به عقب راند، خطر فیموزیس و مشکلات مرتبط با آن وجود دارد. کشیدن اجباری و به زور پوست ناحیه ختنه‌گاه به عقب می‌تواند منجر به تورم و ایجاد شرایط خطرناک‌تری به نام پارافیموزیس شود. در این حالت، پوست ختنه‌گاه یک حلقه تنگ در زیر کلاهک آلت تناسلی ایجاد می‌کند که ممکن است جریان خون را قطع کند و باعث سیاه شدن کلاهک شود. پارافیموزیس یک وضعیت اورژانسی است و نیاز به جراحی فوری برای جلوگیری از آسیب‌های جدی دارد.
پارافيموزيس چیست؟
پارافیموزیس (Paraphimosis) یک وضعیت پزشکی اورژانسی است که زمانی رخ می‌دهد که پوست ختنه‌گاه (پیش‌پوست) پس از عقب کشیدن از روی سر آلت تناسلی (گلنس)، نتواند به محل طبیعی خود بازگردد. در این حالت، پیش‌پوست در پشت کلاهک آلت به دام می‌افتد و باعث ایجاد فشار و تورم در ناحیه می‌شود. این فشار می‌تواند جریان خون به کلاهک آلت را مختل کرده و در صورت عدم درمان فوری، منجر به عوارض جدی مانند آسیب بافتی یا حتی از بین رفتن بافت کلاهک شود.
پارافیموزیس یک وضعیت خطرناک است و نیاز به مداخله فوری پزشکی دارد. اگر پیش‌پوست به درستی به جای خود باز نگردد، ممکن است حلقه‌ای فشرده در زیر کلاهک ایجاد کند که به تدریج باعث قطع جریان خون و اکسیژن‌رسانی به بافت‌های آلت می‌شود. درمان اولیه پارافیموزیس شامل تلاش برای کاهش تورم و بازگرداندن پیش‌پوست به موقعیت طبیعی است. در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به جراحی یا ختنه برای جلوگیری از عوارض بیشتر باشد.
علائم پارافیموزیس
علائم پارافیموزیس معمولاً واضح و شامل موارد زیر است:
- تورم و التهاب کلاهک آلت تناسلی: پس از گیر افتادن پیش‌پوست در پشت کلاهک، ناحیه آلت به شدت متورم و ملتهب می‌شود. این تورم ممکن است با گذر زمان افزایش یابد و به‌صورت دردناک‌تر شود.
- درد شدید: پارافیموزیس معمولاً با درد شدید همراه است، به ویژه هنگامی که کودک یا فرد مبتلا تلاش می‌کند پیش‌پوست را به عقب یا جلو ببرد.
- قرمزی یا کبودی کلاهک: به دلیل فشار و کاهش جریان خون، کلاهک آلت ممکن است قرمز، بنفش یا حتی سیاه شود. این تغییر رنگ نشانه‌ای از اختلال در خونرسانی و احتمال آسیب به بافت‌ها است.
- ناتوانی در بازگرداندن پیش‌پوست: پیش‌پوست پس از عقب کشیدن از روی سر آلت، به حالت اولیه برنمی‌گردد و در پشت کلاهک گیر می‌افتد.
- اختلال در ادرار کردن: در برخی موارد شدید، تورم ممکن است به حدی برسد که جریان ادرار مسدود شود و فرد نتواند به راحتی ادرار کند.
اگر هر یک از این علائم مشاهده شد، لازم است فوراً به پزشک مراجعه شود تا از عوارض جدی‌تر جلوگیری گردد.
برای درمان پارفیموزیس چه مواردی تجویز می‌شود؟
درمان پارافیموزیس شامل کاهش ورم سر آلت برای ایجاد امکان برگشت پوست ختنه‌گاه به وضعیت صحیح آن است.
اگر پزشک قادر به انجام این عمل نشود آنگاه ممکن است برش کوچکی برای کاهش ورم ایجاد کند. در برخی موارد نیاز است تا مردان دچار پارافیموزیس ختنه کنند.
روشهای مختلفی برای کاهش پارافیموزیس گزارش شده است، که از جمله می توان به فشرده سازی دستی کلاهک و پیش‌پوست متورم ، استفاده از یک دستکش سرد به مدت 5 دقیقه یا ایجاد چند سوراخ بر روی پیش‌پوست متورم نام برد. باند فیموتیک باید تا جایی و به نحوی دستکاری شود که کاملاً دور از حشفه یا کلاهک آلت تناسلی قرار گیرد. قرار دادن کرم موضعی لیدوکائین و پریلوکائین به مدت 30 تا 45 دقیقه باعث تحمل درد عملیات کاهش به صورت دستی می شود. اگر پارافیموزیس در کلینیک دکتر نتواند به طور کامل کاهش یابد ، کودک باید برای درمان به بخش اورژانس منتقل گردد.
درمان پارافیموزیس به روش هایی انجام می شود؟
- یک محلول به آلت تحویل می‌شود تا ورم را کاهش دهد. سپس پزشک برای شل کردن پوست ختنه‌گاه از جای خود با دست وارد عمل می‌شود.
- پزشک از یک سوزن برای ایجاد چند سوراخ در پوست ختنه‌گاه استفاده می‌کند تا مایعات امکان خروج پیدا کنند. این کار باعث تخفیف ورم می‌شود.
- به شخص مایعاتی داده می‌شود تا برای کاهش ورم آب غیرضروری دفع شود.
- دکتر یک شکاف کوچک در ختنه‌گاه ایجاد می‌کند تا آن را شل کند.
- شخص ختنه می‌شود.
موارد پیشگیری از فیموزیس و پارافیموزیس چه مواردی هستند؟
پیشگیری از فیموزیس و پارافیموزیس شامل رعایت نکاتی در مراقبت از ناحیه تناسلی و حفظ بهداشت مناسب است. برای جلوگیری از فیموزیس، باید از تلاش برای کشیدن اجباری پیش‌پوست در کودکان خردسال خودداری شود. در نوزادان و کودکان، پیش‌پوست به‌طور طبیعی به تدریج از سر آلت جدا می‌شود و هیچ نیازی به دخالت یا کشیدن اجباری آن نیست. به مرور زمان و با رشد کودک، این پوست به صورت طبیعی باز می‌شود. والدین باید آگاه باشند که کشیدن پیش‌پوست به زور می‌تواند باعث التهاب و آسیب به ناحیه شود که خود می‌تواند فیموزیس را ایجاد کند.
بهداشت ناحیه تناسلی نیز نقش مهمی در پیشگیری از این مشکلات دارد. شست‌وشوی منظم ناحیه و جلوگیری از تجمع ادرار یا مواد زائد زیر پیش‌پوست می‌تواند از عفونت‌ها و التهابات جلوگیری کند که از عوامل اصلی فیموزیس اکتسابی هستند. در مواردی که پوست ختنه‌گاه به راحتی به عقب کشیده می‌شود، باید مراقبت انجام شود تا پس از شست‌وشو یا معاینه، پیش‌پوست به موقعیت اولیه خود بازگردد. این کار از گیر افتادن پوست در پشت کلاهک و ایجاد پارافیموزیس جلوگیری می‌کند.
در نهایت، اگر کودک دچار مشکلات مکرر در ناحیه ختنه‌گاه مانند عفونت، التهاب یا تورم می‌شود، مشورت با پزشک متخصص اطفال یا اورولوژیست ضروری است. پزشک می‌تواند راهنمایی‌های لازم را برای مدیریت این شرایط ارائه دهد. در برخی موارد، ختنه می‌تواند یک راه‌حل مناسب برای پیشگیری از مشکلاتی مانند فیموزیس یا پارافیموزیس باشد، به‌خصوص اگر مشکل به طور مداوم بروز کند یا عوارضی ایجاد نماید.
2 دیدگاه در “بيماری فيموزيس چيست؟ | پارافیموزیس در مردان”
من خیلی راضیم که پسرم رو در یک ماهگی بردم و پیش آقای دکتر ختنه کردم
دیگه هیچ نگرانی از بابت پسرم ندارم چون آقای دکتر تا آخرین روز یعنی افتادن حلقه ما را همراهی کرد
خیلی خوبه که یک دکتر خوب مثل آقای هرمان مقدم هستند که به در مورد مراقبت از کودکان خود چه کار هایی لازم است انجام بدهیم